Van Italië naar Casablanca (*)

Hoi allemaal,

Kasper heeft gister weer wat van zich laten horen :D!

7 Februari:

Ik zit nu eindelijk op zee. Gisterochtend zijn we vertrokken van Porto Marghera en de reis gaat nu naar Vibo Valencia. (Dit is om de laars van Italië heen.)
De andere stagiair, Wouter, loopt momenteel rond in de machinekamer en ik op de brug/dek. Dit wisselt om de 4 weken. Ik heb al wel gezien dat dit een heel andere stage gaat worden als mijn eerste. In het begin had ik een beetje moeite met wennen, maar nu gaat het al een stuk beter. In de havens heb ik hard moeten werken: meehelpen met de bemanning om de lading vast te zetten. De 2e avond in Porto Marghera ben ik gaan stappen met de 1e, 2e en 3e stuurman. We hebben daar wat gegeten en gedronken. Het plaatsje was niet erg groot, maar er hing een gezellige sfeer. (Ja ook in Italië vieren ze carnaval ;).) Beetje lastig om een taxi terug te krijgen, maar we waren toch al om 24.00uur terug aan boord, want we moesten de volgende dag weer om 7.00 uur 'fris' aan dek staan om stukgoed ('kleine' kistjes) te laden. Dit gebeurde met de walkraan en niet met onze eigen kranen.

De dag daarop werden de kok en de bootsman afgelost. De nieuwe kok is een Nederlander, die al 20 jaar in Thailand woont. Hij is volgens mij zo gek als een deur en kan ook goed ouwehoeren. De nieuwe bootsman is een kaapferdiaan. Omdat hij al zolang bij Jumbo vaart spreekt hij ook gewoon Nederlands. Verder is de vriendin van de eerste stuurman aanboord gekomen met hun dochtertje. Wel leuk, zo'n babytje aan boord. Eergisteren had ze een roze t-shirt aan met de tekst "KID CREW FAIRPARTNER" :)

Vervolgens werd het schip afgeladen aan dek. Nog 2 zware stukken aan boord van zo'n 400 ton. En nog meer machine onderdelen. Het blijft een apart gezicht zo'n gigantisch collo in de lucht zien hangen.

Gisteren moesten de laatste sjorringen gezet worden van de lading en moest het schip zeeklaar worden gemaakt. Toen mocht ik zelf een keer met de kraan draaien. Misschien zegt het je niet zo veel maar zo'n kraan is ongeveer 50 meter hoog. Alleen de haak alleen
al weegt zo'n 20 ton. Die hele kraan kun je bedien met een draadloze afstandsbediening. Best makkelijk. Je hoeft niet eens op het schip te staan om de kraan te kunnen bedienen. Toch is het best lastig om die kraan te laten doen wat jij wil. Om 12 uur was ik vrij en kon ik even aan mijn takenboek. Op zee loop ik wachten 's avonds van 4 tot 6 en 's ochtends van 6 tot 8.

Vandaag heb ik na mijn wacht met de 2e stuurman veiligheidsmiddelen gecontroleerd. De poederblussers, co2 blussers en de EEBD's.
Mooie foto's heb ik nog niet kunnen maken. Echt lekker zomerweer heb ik namelijk nog niet meegemaakt.

12 Februari:
Ik ben nu op weg naar Casablanca. We zijn 10 feb vertrokken. Het is slechts 3 dagen varen. Als het goed is zullen er rond morgenmiddag aankomen. Wat er daar gaat gebeuren is nog niet helemaal duidelijk. Afwachten dan maar.

De laatste avond zijn de 3e en 2e machinist, de 3e stuurman, Wouter en ik nog op de wal geweest. Vibo is een klein dorpje waar het, volgens mij, alleen in de zomer erg druk is. Na lang zoeken en 10 min. lopen vonden we een Irish pub. Raar maar er sprak daar niemand engels. Daar hebben we wijn geproefd. De 3e stuurman beschouwd zichzelf nogal als kenner.

De afgelopen 3 dagen heb ik fijne zeedagen gehad. Dat is wel relaxed en daardoor heb ik veel tijd om te werken aan mijn takenboek. Tijdens het wachten op de brug ben ik de afgelopen tijd bezig geweest om positie te bepalen met behulp van de sterren (sterbestekje). Vanmorgen heb ik met de 3e stuurman onderhoud gedaan aan de heftruk.

Groetjes, Kasper

Kasper ligt nu op schema. Het is nog even afwachten hoe het verloopt in Casablanca, maar anders is hij rond 21 feb. in Rotterdam.